Çayımı hasretinle demleyecek tandır.
Sübyandım, seni sevinceye dek hamdım.
Bu gam, keder hiç geçmeyecek sandım.
Oysa ki; her gecenin bir sabahı vardı.
O gafillere kulak asma;
Yoluna bak sen, gerekirse sağır sansınlar.
Böylesi dehşetli çağın ağzında,
Bir canım, binlerce cancağızım var.
Sensiz geçmiyor şu çay boğazımdan.
Ben yanında huzurluyum, tay doğasında.
Öyle ki; gözlerinin gayb odasında,
Yalnız başıma asırlarca kaybolasım var.
Hakikâti görmek iste, aklını yor!
Gözlerin "Allah var!" dercesine haykırıyor.
Düşün bir; Güneş terkediyor, Ay kalıyor.
Ne demek muntazam şu kâinatın hâkanı yok?
O'nun gözünde Güneş ne ise, sinek o.
Yıldızlar gökyüzünü yaldızlayan bir dekor.
Gözlerimde fer, avuçlarımda dilek ol.
Ki tüm bunları dahi gerçekleştirecek bir tek O.
Gel beraber niyaz ile kapısını tıklatalım,
Aynı çatının altında bir ömür isteyelim.
Son nefese dek marifet değil,
Bizimkisi cennnette de sürsün ahiretliğim.
Sevmekten yana korkularım var,
Ya kalbimi hor kullanırsa?
Koru beni Allah'ım!
Sevmeyi bilmeyen, anlaşılması zor kullarından.
Şüphem yok, duyuyorsun beni.
"Buradayım" diyorsun muhtaç olduğum tüm erzâkı verip.
Bize şükretmeyi bahşet Rezzâk-ı Kerîm,
El ele sana hamd ederek geçsin her saniyemiz.
Paçamızı kurtar esfel-i sâfilînden,
Farkındayım hem cahil hem gâfilim de...
Nasıl ki bahar yatıyor şu kışın ahirinde,
Aynen öyle, içimi cıvıl cıvıl eyle!
Midemde kuşlar uçsun,
Damarlarımda güller açsın,
Kalbim göz pınarlarından içsin,
Doysun sana,
Ki muhtaç olmasın soysuzlara.
Gözlerinden kâinatı şenlendiren güzellikler,
İnsanlığı hidayete erdirecek özellikte.
Küfrün düğümlerini çözerdin hem...
Gittim, kovulmuş şeytana özendim hep
Ben aştım haddimi,
Sen bağışla abdini...
Ey zemin yüzüne bulutlardan yağmuru eşen.
Kuşlara ilham veriyor yahu bu neşen,
Karşında çürümeye mahkum her kanun-u beşer.
Mesela gönül çalanların eli kesilsin,
Hâk tecelli etsin, şeriat yerini bulsun,
Mazlum aşıkların buruk yürekleri sevinsin.
0 yorum:
Yorum Gönder